- مشهدمقدس، میدان آزادی، پردیس دانشگاه فردوسی ،دانشکده الهیات شهیدمطهری،گروه فلسفه وحکمت اسلامی
- مدیرگروه: دکترعباس جوارشکیان 38803860-051
- کارشناس گروه: مهدی علیزاده یزدی 38803861-051
- مدیرسایت: علی اصغریزدان بخش www.ali-yazdanbakhsh.ir
دل نوشته ای بی نقطه بمناسبت 17 ربیع الاول، سالروز تولد پیامبر مهربانی ها
از آقای حسین پارسا، دانشجوی دکتری فلسفه و حکمت اسلامی – ورودی 1393
در گام اول و در سرلوحه رساله ام، اسم الله را می آورم و حی و صمد و سرمد را.
ودر گام دوم سلام می دهم رسول مکرم اسلام را.
ای رسول گرامی ! ای محمد(ص)! ای در همه عمر کمک کار و حامی مردم محروم. ای اول مسلِم مسلّم. ای که اسوه مهری و الگوی کامل علم و عملی در همه ادوار و اعصار عالَم. ای عَلَمدار وحی. ای که صدای اسلام را در سراسر عالَم سردادی. ای که موسی(ع) وار ، گوساله های سامری را معدوم کردی و در ادامه راه روح الله(ع) ، ارواح مرده را روحی دگر دادی. ای که عدل علی(ع) ، عصاره درسی که وی را دادی و حلم طاهره اطهر(ع) ، حاصل سعه صدر و دلِ آرامی که او را عطا کردی. ای معلم احکام الهی و ای واسطه اِعمال حدود اسلامی.
مولا و امامم! ای که سر سلسله سلاله ای مطهر و ائمه ای معصومی!
ای گمراهی و آلودگی مرا آگاه و ای هوی و هوس مرا گواه. روحم را حرام آلوده کرد و سرور دلم را اَلَم محدود. هم عصرِ ولیّ عصرم ولی در طی مرام مهدوی مسامحه کرده ام. علی علی سر می دهم ولی راهم را عکس راه علی و علم و حلم و عدل و عمل و دلاوری و مردم داری علوی می روم.
دل در گرو دعاهای سحرگاهی که مردم مسلِم را کردی دارم. مرا و مردمِ هلاکِ طرح هایِ مهلکِ حکّامِ مکّار را دعا گوی. دعا گوی راه و رسم مردم صالح و احرار را در سرسرای دلم معمول دارم. حالم را مکدّر، طلای روحم را مس، سادگی دلم را مملوِّ حرص و طمعکاری و اموالم را آلوده حرام روا مدار.
دیدگاهها
از گوشهای برون آی ای کوکب هدایت
از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
زنهار از این بیابان وین راه بینهایت
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا